Zlatopečatna unikatna povelja i ikona Preobraženja Gospodnjeg, u skladu sa odlukom žirija u kojem su bili prošlogodišnji dobitnik Žičke hrisovulje Ljubivoje Ršumović, Dejan Aleksić, Ana Gvozdenović, Miloš Milišić i Dragan Hamović, u trpezariji Manastira Žiče, na Preobraženje Gospodnje, uručena je pesniku Miroslavu Ceri Mihailoviću iz Vranja – „za poeziju kojom progovara gorčina i vedrina staroštokavskog narečja i duhovnog iskustva“.
Žičku hrisovulju, koja se dodeljuje pesniku čije ukupno delo predstavlja visoku vrednost u savremenoj srpskoj književnosti, koje izrasta na magistralnim tokovima srpske pesničke tradicije, delotvorno je spajajući sa pesničkim tokovima svoga vremena, prati i novčani deo koji je direktor kraljevačke Filijale „Dunav osiguranja“ Željko Кosovac uručio dobitniku, a Mihailovićevoj poeziji biće posvećen i zbornik radova sa skupa održanog u sklopu manifestacije Žički duhovni sabor „Preobraženje 2024“.
Predsednik žirija i urednik zbornika posvećenih dobitnicima Žičke hrisovulje Dragan Hamović je ocenio da je Mihailović pesnik satiričkih i karnevalskih impulsa, koji se osvrće na mentalitet moćnika, zavidljivaca i sitnodušnih, sa kojima deli prostor rođenja i življenja. Kako je naveo, mesto odakle dolaze stvaralački glasovi su centri makar bili i na nekakvoj geografskoj periferiji.
„Мiroslav Cera Mihailovića je od Vranja iznova napravio književni toponim, kao njegov daleki prethodnik vek pre, time što je ponovno aktivirao u majstorskom svetlu stari govor naslojen od južnosrbijanskog područja i to povezao sa svojim udesom, sa udesom svoje generacije i sa kontekstom u kome živi. On je objedinio dva glasa u jednom glasu i peva i standardnim jezikom i ovim koloritnim i često neodoljivim vranjskim govorom. I ta neodređenost i mala zamućenost, za nas koji nismo staroštokavci, mnogo nam više kaže nego govoreći ovim ‘saobraćajnim’ jezikom svakodnevno“, kazao je Hamović.
O poeziji Miroslava Cere Mihailovića besedio je Mileta Aćimović Ivkov, književni kritičar, antologičar, urednik, koji je naveo da „živimo opet u vremenu zla i smrti u kome se, više nego ranije, čini da su umerenost i književnost – suvišni i nevažni“.
„Umeju pesnici da nam jasnije i produbljenije doznače sliku budućnosti. Nisu oni bez razloga poređeni sa vidiocima i prorocima. Ovaj pesnik malo prorokuje, a mnogo više slikovito opisuje i kritički komentariše ono što dominantno boji horizont savremenosti. On je nesustali i glasni propovednik lepote Božjeg promisla i hrišćanskih načela, životne istine, zemaljske pravde i srpskog stanovišta, po svemu, angažovani pesnik, jer je poezija, kako ističe Česlav Miloš, ‘stalno traganje za stvarnim’“, kazao je Aćimović Ivkov poručivši da „reči pesnika valja danas slušati, bez obzira na paradoksalnu poziciju poezije koja se nalazi na periferiji, a ukazuje na središte, suštinu. Ona je, zapravo, suštinski govor o bitnom. Reč u najviše značenja. So iskustva, zrno mudrosti, zametak znanja i dubinskog viđenja…“
Žičku hrisovulju ovogodišnjem dobitniku Miroslavu Ceri Mihailoviću uručio je Miloš Milišić, pomoćnik gradonačelnika grada Кraljeva za kulturne manifestacije i jedan od osnivača manifestacije Žički duhovni sabor „Preobraženje“.
„Na samoj završnici smo i najsvečanijem delu 33. Žičkog duhovnog sabora ‘Preobraženje’, koji je, kao i prethodnih godina, prošao i prolazi u izvanrednim organizacionim, duhovnim i umetničkim uspesima, što pokazuje da su naše ustanove kulture koji ga organizuju – Narodna biblioteka ‘Stefan Provenčani’, Narodni muzej Kraljevo i Književni klub ‘Кraljevo’ kadrovski osposobljeni za najveće podvige ovakve vrste, a Grad to prepoznaje, poštuje i podržava“, rekao je Miloš Milišić.
Protojerej stavrofor Ljubinko Кostić, arhijerejski zamenik arhiepiskopa i mitropolita g. Justina, nadahnutom besedom, čestitao je dobitniku.
Mihailović je istakao da je Žička hrisovulja jedna od malobrojnih nagrada koje su sačuvale ugled koji bi trebalo da ima svaka književna nagrada.
„Sa neskrivenim zadovoljstvom dolazim da primim ovu nagradu. To je ona svojevrsna potreba da, eto, nije se radilo uzalud celoga života“, rekao je Mihailović dodajući zanimljiv podatak – da je on rođen u mestu koje se zove – Preobraženje.
Mihailović je istakao da Narodna biblioteka „Stefan Prvovenčani“ sa časopisom „Povelja“ i svojom izdavačkom delatnošću jeste jedina svetla tačka i poslednje mesto u državi u kojoj i talentovani mladi ljudi mogu da objave svoje prve knjige, a ima mesta i za starije.
„Godinama sam vodio sličnu manifestaciju – ‘Borina nedelja’ u Vranju, u okviru koje se dodeljuje nagrada ‘Borisav Stanković, za prozu, što je pored Hrisovulje, jedina nagrada apsolutno imuna od bilo kakvog uticaja, što je vrlo bitno da bi se sačuvao visok estetski nivo kulturnog života uopšte i književnog života u zemlji“, kazao je Mihailović naglasivši:
„Povelja i Biblioteka sa svojom izdavačkom delatnošću su osma kruna na grbu Grada Kraljeva i Kraljevo je svakako jedan od retkih svetlih primera kako se treba ponašati prema kulturnim institucijama i prema manifestacijama.“
Stihove Miroslava Cere Mihailovića, kao i prilikom ranijih dodela ove prestižne nagrade, govorio je glumac Nebojša Dugalić, a za muzički deo programa, izvođenjem duhovnih pesama, bili su zaduženi Jana Кrižak i prateći vokali, a skup je moderirala Ana Gvozdenović.
Miroslav Cera Mihailović je rođen 16. aprila 1955. godine u Preobraženju kod Vranja. Objavio je važnije knjige pesama: Trči narod, Metla za po kuću, Lom, Svrtka u Nesvrtu, Ključne tačke, Sol na ranu, Dovde mi je više, Dlaka na jeziku (u izdanju Narodne biblioteke „Stefan Prvovenčani“ Kraljevo, edicija Povelja), Pogled sa koca, Druga pamet, a pre nekoliko dana pojavio se još jedan naslov u izdanju kraljevačke kuće Nož do kosku.
Dobitnik je niza pesničkih priznanja – Drainčeva nagrada, Zmajeva nagrada, „Branko Ćopić“, Plaketa sa likom Sime Matavulja Udruženja književnika Srbije za celokupno književno delo i druge.
O njegovoj poeziji, povodom Zmajeve nagrade, Matica srpska je 2011. objavila zbornik radova Poezija Miroslave Cere Mihailovića. Piše i za decu.
U javnosti je prepoznat i po angažovanju u trajanju jedne književne manifestacije i književne nagrade – 1989. godine, sa Sunčicom Denić i grupom prijatelja i pisaca, osniva Književnu zajednicu „Borisav Stanković“ i ustanovljuje istoimenu nagradu za najbolju knjigu proze. Bio je glavni i odgovorni urednik Književne zajednice „Borisav Stanković“, kao i programski urednik ‘Borine nedelje’, manifestacije koja se organizuje duže od četiri decenije.
Grad Kraljevo
